第1239章 好久不见(4 / 4)

; p&; p&; p&; p&; p&; p对于远伯,以前他没有任何感情,因为他的是心魔,本身就不存在感情。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p但随着心性的变化,渐渐地,对远伯,他也产生了一种难以割舍的感情。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p嗡!

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p突然!

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p影像晶石响起。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p心魔挑了挑眉,取出影像晶石。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p一个紫衣青年,当即便在虚空显化而出。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p正是陆星辰!

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“干什么?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p心魔不耐烦的道。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“任独行呢?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p陆星辰问道,脸色阴沉如水。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“杀了!”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p心魔冷冽一笑,移动影像晶石,那躺在地上,已经死透的任独行,立马进入陆星辰的视线。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“你杀的?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p陆星辰神色一僵,吼道。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“对。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“我杀的。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p心魔道。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“为什么?”