第2112章 生死仇敌!(2 / 4)

p&; p&; p秦飞扬道。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“掠夺生机……”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“侵蚀神魂……”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p上官凤澜喃喃,突然似是想到什么,身体微微一震,问道“你确定是死亡之力?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“确定。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p秦飞扬点头。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“怎么会是它?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p上官凤澜霍然起身,看着秦飞扬,沉声道“这件事,只要你和疯子知道,不能告诉任何人,懂吗?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“是。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p秦飞扬应道。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p心里却有些纳闷,难道上官凤澜知道灰色古堡的来历?

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“还有……”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p上官凤澜本想离开,但又突然驻足,转头看向秦飞扬,道“等疯子回来,让他带着龙天宇来见我……”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“算了。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“等下我亲自给他传讯。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“我得马上见到那个少年。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p上官凤澜说完,便头也不回的掠出洞府,消失无影。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“怎么回事?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p秦飞扬皱着眉头。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p上官凤澜的反应,未免也太大了吧?

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p唰!

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p突然。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p一个模糊的灰色身影出现。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p正是灰色古堡的器灵。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p器灵看着秦飞扬,焦急道“秦飞扬,不能让她见到天宇。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“怎么?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“你和她还真认识?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p秦飞扬惊疑。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“确实认识。”

&; p&; p&; p&; p&; p&;